a letter | วันนี้เพื่อพรุ่งนี้ |||

พอคิดว่าทำไมที่ผ่านมาเราต้องทนมาตลอด

น้ำตาก็ไหลออกมาไม่หยุด

ไม่ชอบคำว่า ‛ก็เพราะที่ผ่านเป็นอย่างนั้น

ตอนนี้จะเป็นเหมือนเดิมก็ไม่แปลก' เลยจริงๆ

ไม่เข้าใจว่า ‛ถ้าเมื่อวานไม่ดีแล้ว

ทำไมเราไม่คิดจะทำวันนี้เพื่อให้พรุ่งนี้ดีขึ้นล่ะ'

ถ้าพยายามแล้ว แต่สุดวิสัยจริงๆ อย่างน้อยก็ดีที่

ได้ลงมือได้รู้ว่าติดขัดตรงไหน แล้วค่อยมาตั้งหลัก

หาวิธีรับมือวิธีเอาชนะและสร้างสิ่งที่ควรจะเป็นใหม่

เพราะฉะนั้นถ้าไม่คิดจะสนับสนุนก็ได้โปรด

อย่าห้ามพลังที่จะนำพาประเทศไปข้างหน้าเลย

ชีวิตที่เราต่างต้องยอมจำนนกับสังคมคอร์รัปชั่น, 

สวัสดิการสังคมแย่ๆ, ความเหลื่อมล้ำ, 

มลภาวะต่างๆ อย่างเสียไม่ได้นี้

อาจนับเป็นเกือบชั่วชีวิตของคุณ ครึ่งชีวิตของฉัน

แต่อย่าให้มันเป็นแม้แต่เศษเสี้ยวเวลานึงของเด็กรุ่นต่อไปเลย

ดีใจที่วันนี้คนรุ่นใหม่ไม่ยอมแพ้

เรามี #respectdemocracyTHAI #เยาวชนปลดแอก 

#ม็อบไม่มุ้งมิ้งแต่ตุ้งติ้งค่ะคุณรัฐบาล

และการแสดงออกทางพลังแห่งความคิดในหลายพื้นที่

ทั่วประเทศ พอได้เห็นแบบนั้น ก็รู้สึกทุ้มในใจอย่างบอกไม่ถูกเลย

แม้ว่า เราจะเป็นเพียงเสียงเล็กๆ เสียงนึง 

แต่เชื่อเสมอว่า เสียงเล็กๆ หลายเสียงจะรวมกัน

เป็นเสียงที่หนักแน่นในที่สุด

รู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงที่เมืองไทยรอมาเนิ่นนาน

กำลังใกล้เข้ามาทุกที

สิทธิที่ประชาชนในฐานะเจ้าของประเทศพึงมี 

สวัสดิการเพื่อชีวิตความเป็นอยู่

ความเสมอภาคในสังคมทั้งทางเศรษฐกิจและเพศ

กำลังก่อตัวขึ้นทีละนิดด้วย ‛เสียงของพวกเราทุกคน'

ใจอยากไป #วิ่งกันนะแฮมทาโร่ มากๆ

เป็นกำลังใจให้กิจกรรมต่อจากนี้ 

และถ้ามีโอกาสก็จะไปร่วมอย่างแน่นอน