happy ⑧①⑦ day!


โตขึ้น(อย่างเป็นทางการ)อีกปีแล้วค่ะ :D

ปีที่ผ่านมาสัมผัสได้ถึงก้านกิ่งของตัวเองที่ค่อยๆ แผ่ออกไป และยินดีมากจริงๆ
ที่สามารถพูดได้เต็มปากว่า อายุ 27 เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิต
ถึงแม้จะไม่ได้เจิดจรัสที่สุด แต่ได้ค้นพบเรื่องโชคดีมากมายเลย!

หนึ่งคือ รู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตวัยยี่สิบ(เกือบ)จะสมบูรณ์แล้ว
 ปีที่ผ่านมาได้ไตร่ตรอง ได้ก้าวผ่านบางอย่างที่ติดใจมาตลอดสิบปีได้สำเร็จ ได้เอาชนะความกลัวเวลาตอนคุยกับคนแปลกหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ ได้ทำหน้าที่นักเรียนแลกเปลี่ยนที่รู้สึกว่ายังบกพร่องไปเมื่อ 11 ปีที่แล้ว – ตอนนี้คุยได้กับทั้งเพื่อนผู้หญิงและผู้ชายแล้วนะ แล้วถึงจะไม่ได้เจอโฮสต์พ่อแล้ว แต่ก็ยังดีใจที่ได้ไปทำความสะอาดให้สุสานวันปีใหม่นะคะ และก็ได้ทำอาหารไทยให้ที่บ้านกินแล้ว หวังว่า บางอย่างที่ควรจะทำตั้งแต่สิบปีที่แล้วจะยังไม่สายไปนะคะ
 นอกจากนี้แล้วช่วงอายุ 27 ยังเต็มที่กับชีวิตวัยรุ่นแบบที่อยากใช้ ได้ใช้เวลาสร้างความทรงจำกับคนที่รักให้มาก ได้อุ่นใจที่ช้างและคนอื่นๆกลับมาอย่างปลอดภัย ได้เจอช้างแทบทุกเดือนเลย ดีใจที่ตัวเองรู้สึกว่าได้รักใครสักคนในแบบที่อยากรักแล้ว

สองคือ พยายามทำตามเป้าหมายช่วงวัยสามสิบที่อยากมอบให้ครอบครัว
 ปีนี้ได้กลับบ้านอยู่บ้านนานที่สุดในรอบสามปี55 และในที่สุดก็ขับรถเป็นแล้ว คิดไว้เสมอเลยว่าถ้าที่บ้านที่ญี่ปุ่นมาจะขับรถมาเที่ยวไทย จะดูแลดีๆ เลย ตอนนี้หนูขับรถได้แล้วนะคะ รอหลานๆ โตอยู่นะคะ♥

สามคือ เขยิบเข้าใกล้ความฝันอีกอย่างอีกนิดนึง
 อย่างที่อาจจะเคยกระซิบบอกหลายคนเป็นการส่วนตัวไปแล้ว สอบผ่านทุนรัฐบาลญี่ปุ่นรอบสัมภาษณ์แล้วนะคะ ตอนนี้กำลังส่งขอให้อาจารย์แต่ละมหาวิทยาลัยพิจารณาอยู่ ความรู้สึกตอนรู้ผลต่างจากตอนรู้ผลช่วงมัธยม หรือมหา’ลัยเลย มีแค่ดีใจที่เห็นครอบครัวและคนรอบข้างมีความสุขกัน และก็อยากจะวางแผนอนาคตไปยาวๆเลย ความรู้สึกตอนพ่อโทรมาถึงสองครั้งเพื่อถามผล แม่ที่น้ำตารื้น และเพื่อนๆ คุณครู ฯลฯ ที่ฟังเรื่องราว คอยเอาใจมาตลอดที่ตื่นเต้นยิ่งกว่าเจ้าตัวยังพิมพ์ไว้ในใจอยู่เลย ซึ้งใจมากๆ ขอบคุณทุกคนนะคะ :)


============================

 ปีที่ผ่านมารับรู้ถึงความรัก และความปรารถนาจากผู้คนที่อยู่รายล้อม ไม่ว่าจะเป็นทั้งคนที่ไทย ญี่ปุ่น เกาหลี ฮ่องกง เวียดนาม ไต้หวัน ขอบคุณครอบครัว ครูอาจารย์ เพื่อนๆ ทั้งเพื่อนม.ต้น เพื่อนม.ปลาย มหา’ลัย เพื่อนแลกเปลี่ยน เพื่อนแฟนคลับ รุ่นพี่ที่ทำงาน น้องๆที่เคยสอนภาษาญี่ปุ่น ฯลฯ รวมไปถึงช้างกับอปป้าคนอื่นๆ ด้วย

 ขอบคุณที่เชื่อมั่นในตัวเรา(ที่เคยเลิกเชื่อมั่นในตัวเองไปแล้ว) ขอบคุณที่สะกิดให้ไม่หยุดฝัน ขอบคุณที่เป็นแรงผลักดันมาโดยตลอด ขอบคุณที่คอยรับฟังและให้คำแนะนำ ขอบคุณสำหรับที่อยู่ด้วยกันมาตลอดไม่ว่าจะเป็นตอนหัวเราะ ตอนร้องไห้ หรือตอนอยากเป็นตัวเอง

 ปีนี้ตั้งใจว่าจะมองโลกแบบเป็นกลางให้มากขึ้น คิดเยอะๆ ก่อนจะลงมือทำ และนึกถึงหัวใจคนรอบข้าง ผู้คนในสังคม และสิ่งแวดล้อมให้มากขึ้น จะพยายามเป็นผู้ใหญ่ที่ดียิ่งๆขึ้นไปนะคะ


ขอบคุณทุกคนอีกครั้งจากใจจริง
ขอให้มีความสุขกับสิ่งเล็กน้อยในทุกวันเลยนะคะ☆彡

Comments

Popular posts from this blog

【แปลเพลง+Behind the story】 TOHOSHINKI / Asu wa kuru kara

【How to】 เตรียมตัวสอบ MEXT ✍ :: ตอนที่ 1

【How to】 เตรียมตัวสอบ MEXT ✍ :: ตอนที่ 3